Wniosek o ograniczenie rozpoznania apelacji do poszczególnych uchybień jest dokumentem składanym w sądzie w celu precyzyjnego określenia argumentacji apelacyjnej. W dokumencie tym zawarte są szczegółowe opisy uchybień, na które apelujący kładzie nacisk, oraz wnioski dotyczące ograniczenia zakresu rozpoznania apelacji. Zawarte w nim argumenty mają na celu zwiększenie szans na uwzględnienie apelacji przez sąd.
ul. Kwiatowa 12, 01-001 Warszawa, 15.03.2024 r.
Adw. Jan Kowalski
Kancelaria Adwokacka "Lex"
ul. Polna 23/4, 02-002 Warszawa
ul. Słoneczna 4, 03-003 Warszawa
obrońca Anna Nowak
oskarż. z art. 278 § 5 KK
Sąd Okręgowy w Warszawie
Wydział Karny
w Warszawie
dot. II K 123/23
Wniosek
o ograniczenie rozpoznania apelacji do poszczególnych uchybień
Na podstawie art. 436 i 9 § 2 KPK
wnoszę o:
ograniczenie rozpoznania apelacji z 10.02.2024 r. oskarżonego Anna Nowak od wyroku Sądu Rejonowego w Warszawie z 15.01.2024 r. (II K 456/23) co do zarzutu zawartego w pkt 1, a mianowicie obrazy art. 278 § 5 KK, polegającej na niezasadnym uznaniu, że gaz opałowy stanowi energię, podczas gdy gaz jako wydzielony nośnik energii stanowi rzecz ruchomą, o której mowa w § 1 tego przepisu.
Uzasadnienie
W apelacji z 10.02.2024 r. oskarżonej Anna Nowak od wyroku Sądu Rejonowego w Warszawie z 15.01.2024 r., w którym uznano ją za winną popełnienia kradzieży gazu o wartości 300 zł w dniu 20.12.2023 r. w Warszawie, tj. przestępstwa z art. 278 § 5 KK, zarzucono temu wyrokowi:
1) obrazę prawa materialnego, a mianowicie art. 278 § 5 KK, polegającą na niezasadnym uznaniu, że gaz opałowy stanowi energię, podczas gdy gaz jako wydzielony nośnik energii stanowi rzecz ruchomą, o której mowa w § 1 tego przepisu;
2) obrazę przepisów postępowania, mogącą mieć wpływ na jego treść, a mianowicie art. 4 i 410 KPK, polegającą na pominięciu zeznań świadków: Jan Kowalski, Piotr Wiśniewski i Maria Zielińska, którzy zeznali, że oskarżona Anna Nowak ma bardzo dobrą opinię i udziela pomocy Schronisku dla Bezdomnych przez dostarczanie koców i żywności, co miało istotny wpływ na wymiar kary.
Drugi z zarzutów został podniesiony, na wypadek gdyby sąd nie podzielił zasadności pierwszego, gdyż dotychczas w orzecznictwie Sądu Najwyższego uznawano, że gaz jest rodzajem energii, o której mowa w art. 278 § 5 KK. Sąd Najwyższy też wprost stwierdzał, że: „przestępstwo kradzieży energii (elektrycznej, gazowej, cieplnej, wodnej, atomowej) uregulowane w art. 278 § 5 KK polega na bezprawnym uzyskaniu dostępu do źródła energii i korzystaniu z tej energii z pominięciem przyjmowanego w stosunkach danego rodzaju sposobu uzyskiwania lub korzystania z określonego rodzaju energii. Kradzież energii może przybierać różne formy czynności wykonawczej. Może ona polegać na podłączeniu do systemu dostarczającego dany rodzaj energii z pominięciem urządzenia mierzącego ilość wykorzystanej energii oraz określającego wysokość opłaty za korzystanie. Przejawem kradzieży energii będzie uszkodzenie urządzenia rejestrującego ilość pobieranej energii, które następuje po legalnym przyłączeniu się sprawcy do systemu dostarczającego dany rodzaj energii, a także dokonywanie zmiany zapisu w urządzeniach rejestrujących ilość pobranej energii w taki sposób, iż nie zawiera informacji o faktycznie wykorzystanej przez sprawcę ilości energii (tzw. cofanie licznika). Do znamion występku określonego w art. 278 § 5 KK należy skutek w postaci przejęcia w posiadanie lub zużytkowania odpowiedniego rodzaju energii bez względu na wielkość (wartość szkody)” (wyr. SN z 15.05.2010 r., II KK 123/10, OSNKW 2010, nr 7-8, poz. 55 z częściowo krytyczną glosą Adama Nowaka, OSP 2010, nr 9, s. 123). Takie zakwalifikowanie gazu w istotny sposób rzutowało na zakres odpowiedzialności oskarżonej, gdyż mimo że wartość skradzionego gazu nie przekraczała 500 zł, nie wchodził w grę art. 119 § 1 KW, ponieważ – zgodnie z wyraźnym i słusznym stanowiskiem Sądu Najwyższego – „zawarte w art. 278 § 5 KK sformułowanie »przepisy § 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio«, oznacza zastosowanie do wypadku kradzieży energii, wyłącznie znamion przestępstwa kradzieży i przewidzianych za to przestępstwo sankcji. Przepis art. 119 § 1 KW, w którym przedmiot czynności wykonawczej określony został jako »cudza rzecz ruchoma«, nie ma zatem zastosowania do kradzieży energii” (uchw. SN z 20.06.2012 r., I KZP 5/12, OSNKW 2012, nr 7-8, poz. 65 z glosą aprobującą Marii Zielińskiej, Palestra 2012, nr 9, s. 45 i uwagami aprobującymi Piotra Wiśniewskiego, "Kradzież energii", Prok. i Pr. 2012, nr 9, s. 78).
Obecnie sytuacja co do interpretacji art. 278 § 5 KK w kontekście zarzutu stawianego oskarżonej jest jasna. Otóż Sąd Najwyższy słusznie przyjął, że kradzieży gazu nie należy kwalifikować z art. 278 § 5, lecz z art. 278 § 1 KK, gdyż jest rzeczą ruchomą. Sąd Najwyższy ten wprost stwierdził, że: „pojęcie »cudzej rzeczy ruchomej«, o której mowa w art. 278 § 1 KK, obejmuje gaz jako wydzielony nośnik energii, będący tu przedmiotem czynności wykonawczej. Zabór w celu przywłaszczenia nośnika energii wyodrębnionego w rzecz ruchomą (art. 278 § 1 KK) wyłącza możliwość kwalifikowania takiego zachowania jako kradzieży energii (art. 278 § 5 KK)” (post. SN z 10.10.2015 r., III KK 234/15, OSNKW 2015, nr 11, poz. 98), a także stwierdził, że: „zabór wody z urządzeń wodociągowych nie może być traktowany jako zabór energii (wodnej) w rozumieniu art. 278 § 5 KK” (post. SN z 05.12.2016 r., V KK 345/16, OSNKW 2016).
W tym stanie rzeczy nie może budzić wątpliwości, że czyn zarzucany oskarżonej wypełnia znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 KW i ze względu na jego przedawnienie postępowanie karne zostało umorzone. W takiej sytuacji zarzut podniesiony w pkt 2 jest bezprzedmiotowy.
Jan Kowalski
adwokat
.............................................
(podpis)
Podsumowując, wniosek o ograniczenie rozpoznania apelacji do poszczególnych uchybień jest istotnym dokumentem procesowym w postępowaniu apelacyjnym. Poprzez precyzyjne określenie zarzutów i uchybień, apelujący ma szansę skuteczniej przekonać sąd do uwzględnienia jego apelacji. Złożenie takiego wniosku wymaga starannego przygotowania oraz przedstawienia jasnych argumentów.
