Przepisem art. 24 pkt 2 KoronawirusU wprowadzono od 8.3.2020 r. przepis art. 21b ZarządKryzysU, który daje
gminom możliwości prawne udzielania pomocy dla lokalnej społeczności.
Zgodnie z przepisem art. 21b ZarządKryzysU:
„1. Na potrzeby zapewnienia ochrony lokalnej społeczności w sytuacji kryzysowej lub możliwości wystąpienia sytuacji
kryzysowej wójt, burmistrz, prezydent miasta określa szczególne formy udzielania pomocy dla lokalnej społeczności.
2. Wójt, burmistrz, prezydent miasta sporządza wykaz szczególnych form udzielania pomocy dla lokalnej
społeczności oraz informuje, w sposób zwyczajowo przyjęty, mieszkańców o możliwości ich uwzględnienia w tym
wykazie.
3. Uwzględnienie w wykazie, o którym mowa w ust. 2, następuje na wniosek osoby wymagającej wsparcia lub jej
opiekuna prawnego.”

Przepis stanowi o kolejnym instrumencie w ramach zarządzania kryzysowego.
Pojęcie „sytuacji kryzysowej” jest zdefiniowane w samej ustawie ZarządKryzysU. Przez taką sytuację należy
rozumieć sytuację wpływającą negatywnie na poziom bezpieczeństwa ludzi, mienia w znacznych rozmiarach lub
środowiska, wywołującą znaczne ograniczenia w działaniu właściwych organów administracji publicznej ze względu
na nieadekwatność posiadanych sił i środków.
Pomoc, o której mowa w analizowanym przepisie może być udzielana już przed wystąpieniem sytuacji kryzysowej.
Przepis stanowi także o tym, że organ wykonawczy gminy „określa szczególne formy udzielania pomocy” – a więc
wskazuje na obowiązek każdej gminy w określeniu form takiej pomocy jako części działań związanych
z zarządzaniem kryzysowym.
Bardzo ogóle sformułowanie „szczególne formy udzielania pomocy” nie pozwala na doprecyzowanie         o jakie formy
pomocy chodzi. Czy może to być każda oczekiwania pomoc (np. pieniężna, materialna, ulgi                i zwolnienia,
odstępowanie od dochodzenia wierzytelności, świadczenie określonych usług) bez narażania się          przez organ
wykonawczy na zarzut naruszenia zasad gospodarowania mieniem gminnym, środkami                          publicznymi
i w szczególności bez narażania się na zarzut naruszenia dyscypliny finansów publicznych?
Gdy chodzi o obecną sytuacją epidemii koronawirusa, to jako uzasadnioną pomoc na podstawie ww. przepisu
należałoby uznać np. pomoc osobom starszym w zapewnieniu dostępu do leków czy zakupów żywnością albo
podobną pomoc osobom odbywającym kwarantannę.
Formy pomocy są wskazywane w wykazie (ust. 2), razem z podmiotami (mieszkańcami gminy) uprawnionymi do
otrzymania tej pomocy. Skorzystanie z pomocy następuje na wniosek. Decyzja o przyznaniu pomocy następuje
poprzez umieszczenie danego podmiotu w wykazie.
Wydaje się, że należy przyjąć, że wykaz w części dotyczącej mieszkańców jest wykazem imiennym, zaś wykaz nie
jest publiczny – w tej części.
W obrębie jednego artykułu ustawodawca posługuje się pojęciem „mieszkańca” i „lokalnej społeczności.”
Uprawnionym do uzyskania omawianej pomocy jest osoba fizyczna, będąca mieszkańcem danej gminy.
Praktyka pokaże jak pomoc, o której mowa w przepisie art. 21b ZarządKryzysU będzie funkcjonować w czasie stanu
epidemii koronawirusa i w związku z tą sytuacją.