Pomoc Prawna Online
Pomoc Prawna Online

Oceny okresowe i ankiety pracownicze nie są informacją publiczną

Kategoria: Prawo administracyjne

Tematyka: oceny okresowe, ankiety pracownicze, informacja publiczna, skarga na bezczynność, organ administracji, prawo dostępu do informacji, charakter wewnętrzny, dokumentacja wewnętrzna

Oceny okresowe i ankiety pracownicze nie są uznawane za informację publiczną zgodnie z interpretacją prawa. W przypadku skargi na bezczynność organu w załatwianiu wniosków, istotne jest ustalenie, czy żądane informacje mają charakter publiczny. W niniejszej sprawie, ocena okresowa pracownika służby publicznej oraz ankiet studentów nie podlegają kategorii informacji publicznej, gdyż mają charakter wewnętrzny i spersonalizowany.

 

Ocena okresowa nie jest informacją o sprawach publicznych, działalności organów władzy publicznej czy też
działalności osób pełniących funkcje publiczne (np. nauczycieli akademickich). To samo dotyczy ankiet
studentów, które stanowią tylko jeden z szeregu elementów poprzedzający ocenę pracownika
akademickiego. Ankiety zawierają jedynie opinie/odczucia studentów i jako takie nie stanowią informacji
publicznej, której przedmiotem mogą być fakty, a nie własne poglądy studentów wyrażone w takiej formie.
Stan faktyczny
WSA w Gliwicach w trybie uproszczonym po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. na bezczynność Rektora
w przedmiocie informacji publicznej oddalił skargę.
Z akt sprawy wynika, że wnioskodawca skierował do organu drogą e-mailową wniosek o udzielenie informacji
i udostępnienie dokumentów w zakresie:
1.   poinformowania, ile ankiet zostało wypełnionych przez studentów w ciągu ostatniego roku, w ramach oceny
     nauczyciela akademickiego w zakresie wypełniania przez niego obowiązków związanych z kształceniem, o której
     mowa w art. 18 ust. 4 ustawy z 20.7.2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz.U. z 2021 r., poz. 478
     ze zm., dalej: „PrSzkolWyżN”), w odniesieniu do poszczególnych wykładowców oraz
2.   przekazania kopii ankiet wypełnionych przez studentów w ciągu ostatniego roku, w ramach oceny nauczyciela
     akademickiego w zakresie wypełniania przez niego obowiązków związanych z kształceniem (o której mowa
     w art. 18 ust. 4 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).
Organ udzielił skarżącemu odpowiedzi pismem, w którym odmówił udzielenia żądanych informacji wskazując, że
wnioskowane informacje nie stanowią informacji publicznej.
Skarga
W skardze strona skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do rozpatrzenia wniosku w terminie 14 dni od doręczenia
akt oraz stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że informacją publiczną w rozumieniu art. 61 ust. 1 Konstytucji RP jest informacja
o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne, a także informacja o działalności
organów samorządu gospodarczego i zawodowego oraz innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie,
w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu
Państwa.
W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując jednocześnie stanowisko, że żądane informacje
nie stanowią informacji publicznej. Wyjaśnił, ze informację publiczną stanowi informacja wytworzona przez szeroko
rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tą władzę realizują
bądź gospodarują mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa w zakresie tych kompetencji. Taki charakter
ma również wiadomość niewytworzona przez podmioty publiczne, lecz odnosząca się do tych podmiotów. Ankiety
sporządzane przez studentów, których wyniki stanowią wyraz subiektywnych ocen osób trzecich na temat nauczycieli
akademickich zatrudnionych przez organ nie wypełniają powyższych kryteriów pozwalających na uznanie ich za
informację publiczną, podlegającą udostępnieniu w trybie ustawy. Wniosek w tym zakresie nie dotyczy uzyskania
informacji o działalności organu, zakresu zadań, obowiązków i kompetencji wykładowców zatrudnionych w organie.
Przedmiotem zainteresowania skarżącego nie jest zatem jawność działalności organu, ale konkretne dokumenty
zawierające oceny ww. osób.
Okoliczność, że obowiązek przeprowadzania takich ankiet wynika z art. 128 ust. 4 PrSzkolWyżN nie uzasadnia
jeszcze uznania wnioskowanych informacji za informację publiczną. Mają one charakter wewnętrzny, odnoszą się
wyłącznie do osoby ocenianej, stanowią dokument spersonalizowany poprzez zawarcie w nich subiektywnych ocen
studentów, co potwierdza stanowisko NSA wyrażone w wyroku z 18.9.2018 r., I OSK 2434/16, wydanym
w podobnym stanie faktycznym dotyczącym udostępnienia m.in. kopii ocen okresowych osób zatrudnionych
w służbie cywilnej, a zatem także dokumentów dotyczących konkretnych osób, zatrudnionych w organie publicznym
i zawierających subiektywne oceny ich pracy.
Stanowisko WSA




WSA uznał, że skarga nie jest zasadna.
Rozpoznawana sprawa dotyczyła skargi na bezczynność organu w załatwieniu wniosku strony skarżącej w zakresie
objętym żądaniami, co do których organ stwierdził, że nie stanowią informacji publicznej. W szczególności, organ
w ustawowym terminie poinformował skarżącą, że ankiety wypełniane studentów dotyczące nauczycieli
akademickich, stanowią materiał roboczy służący organowi do okresowej oceny pracowników, stanowią wewnętrzną
dokumentację organu zawierającą opinie studentów i z tego względu nie mogą zostać uznane za informację
publiczną.
Celem skargi na bezczynność organu administracji jest zwalczanie braku działania (zwłoki) w załatwianiu sprawy
administracyjnej. W doktrynie oraz orzecznictwie powszechnie przyjmuje się, że o bezczynności organu administracji
w rozumieniu art. 37 § 1 KPA możemy mówić wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podejmuje
żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadząc postępowanie, mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie
kończy go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu, czy też nie podejmuje innej stosownej
czynności.
W świetle powyższego dla uznania bezczynności organu konieczne jest ustalenie, że był on zobowiązany na
podstawie obowiązujących przepisów prawa do wydania decyzji, aktu lub podjęcia określonych czynności i mimo to
nie podejmuje działań mających na celu uczynienie zadość temu obowiązkowi. Ocena, co do bezczynności organu,
dokonana być musi na gruncie właściwego dla załatwienia sprawy prawa materialnego, gdyż ono rozstrzyga
o legitymacji organu oraz wynikających z przepisów uprawnieniach i obowiązkach.
W przedmiotowej sprawie, strona skarżąca wskazała, że podstawą żądania informacji określonych we wniosku są
przepisy Konstytucji (art. 61 ust. 1) i DostInfPubU (art. 10 ust. 1).
Stanowisko organu w przedmiotowej sprawie jest w ocenie Sądu prawidłowe. Poza sporem jest, że nauczyciel
akademicki pełni funkcję publiczną w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji publicznej, podobnie jak inne
osoby zatrudnione w szeroko pojętej sferze publicznej. Nauczyciele akademiccy podlegają okresowej ocenie w trybie
przewidzianym w art. 128 ust. 1-8 PrSzkolWyżN. Kryteria oceny okresowej dla poszczególnych grup pracowników
i rodzajów stanowisk oraz tryb i podmiot dokonujący oceny okresowej określa rektor po zasięgnięciu opinii senatu,
związków zawodowych, samorządu studenckiego oraz samorządu doktorantów. Uczelnia umożliwia studentom
i doktorantom dokonanie co najmniej raz w roku akademickim oceny nauczyciela akademickiego w zakresie
wypełniania przez niego obowiązków związanych z kształceniem. Zasady dokonywania tej oceny określa rektor.
Zgodnie z dotychczasową linią orzeczniczą ocena pracy nauczyciela stanowiła informację publiczną i podlegała
udostępnieniu (por. wyrok WSA w Krakowie z 23.4.2013 r., II SAB/Kr 31/13). Istotny przełom w sposobie
kwalifikowania oceny okresowej jako informacji publicznej przyniosło rozstrzygnięcie NSA w sprawie oceny
okresowej pracownika służby publicznej (por. wyrok NSA z 18.9.2018 r., I OSK 2434/16). NSA w przywołanym
wyroku stwierdził, że ocena okresowa pracownika służby publicznej odnosi się do indywidualnie określonej osoby
zatrudnionej w administracji publicznej. Sam fakt, że jest ona obligatoryjnie sporządzana we wskazanych okresach,
na urzędowych wzorach arkuszy ocen nie czyni z niej informacji publicznej. Ocena okresowa ma ze swej istoty
charakter wewnętrzny, a nadto odnoszący się wyłącznie do osoby ocenianej urzędnika lub pracownika służby
publicznej. Tym samym ocena okresowa, ze względu na swój charakter i treść, jest dokumentem nie tylko
zindywidualizowanym, ale również spersonalizowanym, w sensie, w jakim odnosi się ona do subiektywnej oceny
podmiotu ją sporządzającego (oceniający) wobec osoby podlegającej takiej ocenie (oceniany).
Co więcej, po zapoznaniu ocenianego z kryteriami oceny i terminem sporządzenia oceny na piśmie oryginał arkusza
niezwłocznie włącza się do akt osobowych ocenianego (co dodatkowo skutkuje szczególną ochroną owej oceny
okresowej). Ocena okresowa nie jest informacją o sprawach publicznych, działalności organów władzy publicznej czy
też działalności osób pełniących funkcje publiczne. Niewątpliwie taką informacją publiczną byłaby informacja o tym,
czy przełożony sporządził oceny okresowe, ile ich przygotował, w jakich odstępach czasu, względem kogo, czy
sporządził ją co do indywidualnie wskazanej osoby. Ocena okresowa pracownika, w tym nauczyciela akademickiego,
wiąże się niewątpliwie z dobrami osobistymi ocenianego i ma charakter indywidualny, a sama procedura
przeprowadzania oceny okresowej ma charakter wewnętrzny.
Przywołane orzecznictwo sądowoadministracyjne dotyczy okresowej oceny pracownika. W przedmiotowej sprawie
strona skarżąca domagała się udostępnienia ankiet studentów, które stanowią tylko jeden z szeregu elementów
poprzedzający ocenę pracownika akademickiego. Ankiety zawierają jedynie opinie/odczucia studentów i jako takie
nie stanowią informacji publicznej, której przedmiotem mogą być fakty, a nie własne poglądy studentów wyrażone
w takiej formie.
Komentarz
Omawiane orzeczenie to kolejny przykład wykładni przepisów DostInfPubU i wskazanie, które informacje nie są
informacjami publicznymi. Dość intuicyjnie przyjąć można, że ocena pracownicza taką informacją nie jest, nawet jeśli




dotyczy osoby, która pełni funkcje publiczne. Wcześniejsze orzecznictwo jednakże wskazywało na odmienne
stanowisko.
Orzeczenie jest dobrym przykładem wskazania kryteriów ustalenia czy informacja ma walor publiczny. Nie jest
bowiem tak, że taki walor przysługuje każdemu dokumentowi, którego obowiązek sporządzenia wynika z przepisów
prawa powszechnie obowiązującego.



Wyrok WSA w Gliwicach z 31.3.2021 r., III SAB/Gl 16/21, 








 

Orzeczenie WSA w Gliwicach potwierdziło, że oceny okresowe pracowników i ankiety studenckie nie mieszczą się w definicji informacji publicznej. Wyrok ten stanowi istotny punkt odniesienia w zakresie oceny, czy konkretne dokumenty mają walor publiczny. Ostatecznie, zawarte w nich opinie i odczucia nie są traktowane jako fakty objęte jawnością.