Rezygnację ze stanowiska nauczyciel może złożyć w każdym czasie wybierając moment dla siebie
najdogodniejszy. Jest dysponentem swojego prawa do pracy na zajmowanym stanowisku, co oznacza, że
może zrezygnować z przysługującego mu okresu wypowiedzenia. Prowadzi to do wniosku, że trzymiesięczny
okres wypowiedzenia w przypadku rezygnacji nauczyciela z zajmowanego stanowiska jest zastrzeżony na
korzyść organu, który nie może być taką rezygnacją zaskoczony i musi mieć zagwarantowany czas na
zorganizowanie zarządzania placówką oświatową i zapewnienie jej właściwego funkcjonowania po złożeniu
rezygnacji przez jej dotychczasowego dyrektora.
Stan faktyczny
Zaskarżonym zarządzeniem Prezydent Miasta odwołał Skarżącą E.W. ze stanowiska dyrektora.
Z akt sprawy wynika, że Skarżąca złożyła pisemne oświadczenie, że na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy
z 14.12.2016 r. Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 910 ze zm., dalej: PrOśw) składa rezygnację z funkcji
Dyrektora z dniem X. Jednocześnie na podstawie art. 18 ust. 4 ustawy z 26.1.1982 r. Karta Nauczyciela (t.j. Dz.U.
z 2019 r. poz. 2215 ze zm.) poprosiła o przeniesienie na stanowisko nauczyciela do Szkoły Podstawowej.
W konsekwencji Prezydent Miasta wydał zaskarżone zarządzenie w sprawie odwołania E.W. ze stanowiska
dyrektora, uwzględniające jej wniosek.
Tego samego dnia strona złożyła za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej oświadczenie, że po
przemyśleniu zdecydowała się wycofać złożoną rezygnację ze stanowiska dyrektora. Oświadczyła, że składając to
oświadczenie była w szoku i podpisała wymuszoną rezygnację. Podała, że wskazano jej, że w przypadku niezłożenia
tego oświadczenia zostanie wszczęta procedura oceny pracy, która może zakończyć się wynikiem negatywnym.
Skarga i odpowiedź na skargę
W skardze strona zarzuciła naruszenie prawa materialnego, a to art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a PrOśw poprzez jego
niewłaściwe zastosowanie polegające na odwołaniu Skarżącej z pełnienia funkcji dyrektora szkoły w sytuacji, gdy
brak jest oświadczenia woli o rezygnacji z funkcji, a ponadto odwołanie zostało dokonane bez zachowania okresu
wypowiedzenia.
W konsekwencji powyższych zarzutów wniosła o uchylenie zaskarżonego zarządzenia.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi.
Stwierdził, że organ wykonawczy gminy jest związany oświadczeniem o rezygnacji i nie może wstrzymywać się z jej
uwzględnieniem. Przyznał, że co do zasady odwołanie następuje za trzymiesięcznym wypowiedzeniem. Stwierdził
jednak, że zgodnie z art. 61 § 1 KC oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy
doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Odwołanie takiego oświadczenia jest skuteczne,
jeżeli doszło jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej, zatem w rozpoznawanej sprawie nie jest możliwe
cofnięcie złożonej skutecznie rezygnacji z powierzonego stanowiska.
Wyraził także pogląd, że do oceny skuteczności odwołania tego oświadczenia nie jest właściwy sąd administracyjny.
Oświadczenie o cofnięciu rezygnacji można oceniać na gruncie prawa cywilnego, mając na względzie czy uzasadnia
ono cofnięcie rezygnacji z funkcji dyrektora szkoły i czy oświadczenie woli o rezygnacji z funkcji zawierało poważne
wady. Cofnięcie oświadczenia woli o zrzeczeniu się funkcji dyrektora szkoły nie może być swobodne, może mieć
miejsce tylko w sytuacjach szczególnych i tylko przed podjęciem przez organ prowadzący zarządzenia.
Odnośnie natomiast daty, z jaką ustaje pełnienie funkcji dyrektora organ podniósł, że rezygnacja może mieć
charakter natychmiastowy bądź odroczony do momentu wskazanego w rezygnacji. Celem wprowadzenia przez
ustawodawcę regulacji trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia było zabezpieczenie interesów organu
prowadzącego szkołę, który w tym czasie powinien podjąć czynności dla zapewnienia ciągłości kierowania placówką.
Stanowisko WSA
WSA w Gliwicach rozpoznał skargę E.W. na zarządzenie Prezydenta Miasta w przedmiocie odwołania ze stanowiska
dyrektora zespołu szkół i skargę tę oddalił.





WSA wskazał na wstępie, że przedmiotem sporu jest legalność zarządzenia organu wykonawczego JST w sprawie
odwołania dyrektora szkoły bez zachowania okresu wypowiedzenia, ale dokonanego na wniosek tego dyrektora
i z dniem w nim wskazanym.
Skarżąca kwestionuje legalność wspomnianego aktu w oparciu o dwie grupy zarzutów:
1.   jedna z nich odnosi się do aktu jako takiego i naruszenia art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a PrOśw poprzez skrócenie
     okresu wypowiedzenia poniżej 3 miesięcy,
2.   druga jego wadliwości upatruje także w tym, że zostało ono wydane w oparciu o jej oświadczenie woli, które –
     w jej ocenie – jest nieważne.
Odnośnie zarzutu z grupy drugiej zauważyć należy, że zarządzenie prezydenta miasta niewątpliwie należy do
kategorii aktów poddanych kontroli sądowoadministracyjnej. Tym niemniej ewentualne wady oświadczenia woli
skarżącej złożonego prezydentowi i poprzedzającego wydanie zarządzenia nie należą do żadnej z kategorii
wymienionych w art. 3 § 2 PostAdmU. Wady oświadczeń woli są zagadnieniem z zakresu prawa cywilnego, zatem
fakt, że sąd administracyjny nie mógł się do tej argumentacji ustosunkować nie oznacza jeszcze, że zagadnienie to
pozostaje poza kontrolą sądową, np. sądu powszechnego. Natomiast pismo strony w przedmiocie złożenia
rezygnacji z wnioskiem o odwołanie z określoną datą istnieje i dopóki jego nieważność nie została stwierdzona
w przepisanym trybie i przez uprawniony organ, Sąd nie może go pominąć w swych rozważaniach, zaś do oceny
jego ważności z puntu widzenia wad świadczeń woli kompetencji nie posiada.
Zatem argumentacja skargi oparta o wadę oświadczenia woli stanowiącego podstawę faktyczną wydania
zaskarżonego zarządzenia nie mogła być uwzględniona.
Analizy grupy argumentów dotyczących naruszenia art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a) PrOśw tutejszy Sąd dokonał już
w wyroku z 13.1.2021 r., SA/Gl 714/20, niepubl. dotyczącym tego samego zarządzenia, wydanym na skutek skargi
Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody stwierdzające jego nieważność. Wyrokiem tym Sąd uchylił
rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody i jest on prawomocny.
Stosownie zaś do art. 170 PostAdmU orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz
również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby.
Jakkolwiek moc wiążącą posiada co do zasady rozstrzygnięcie, tym niemniej motywy, jakimi kierował się Sąd przy
jego wydaniu mają istotne znaczenie.
W wyroku z 25.11.2020 r., II FSK 1935/18, 
 NSA stwierdził, że: „W sytuacji, gdy zachodzi związanie
prawomocnym orzeczeniem sądu i ustaleniami faktycznymi, które legły u jego podstaw, niedopuszczalne jest w innej
sprawie o innym przedmiocie dokonywanie ustaleń i ocen prawnych sprzecznych z prawomocnie osądzoną sprawą.
Rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym orzeczeniu stwarza stan prawny taki, jaki z niego wynika. Sądy
rozpoznające między tymi samymi stronami inny spór muszą przyjmować, że dana kwestia prawna kształtuje się tak,
jak przyjęto w prawomocnym, wcześniejszym wyroku.”
Podobnie w wyroku z 24.11.2020 r., II FSK 1014/19, 
 NSA orzekł, że: „Związanie prawomocnym wyrokiem
wiąże tylko w danej sprawie, może odnosić się do innych postępowań w zakresie, w jakim w wyroku tym
rozstrzygnięta została określona kwestia prawna, która ma znaczenie dla rozstrzygnięcia w innej sprawie jako
zagadnienie wstępne czy też dalszy element kształtujący proces stosowania prawa przez sąd.”
Poglądy te Sąd w sprawie niniejszej w pełni podzielił.
Zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a PrOśw: Organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub
placówce odwołuje nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w razie złożenia przez nauczyciela rezygnacji, za
trzymiesięcznym wypowiedzeniem.
Odnośnie tego Sąd orzekający w wyroku z 13.1.2021 r., III SA/Gl 714/20, 
 stanął na stanowisku, że
rezygnację ze stanowiska nauczyciel może złożyć w każdym czasie wybierając moment dla siebie najdogodniejszy.
Jest dysponentem swojego prawa do pracy na zajmowanym stanowisku, co oznacza, że może zrezygnować
z przysługującego mu okresu wypowiedzenia. Prowadzi to do wniosku, że trzymiesięczny okres wypowiedzenia
w przypadku rezygnacji nauczyciela z zajmowanego stanowiska jest zastrzeżony na korzyść organu, który nie może
być taką rezygnacją zaskoczony i musi mieć zagwarantowany czas na zorganizowanie zarządzania placówką
oświatową i zapewnienie jej właściwego funkcjonowania po złożeniu rezygnacji przez jej dotychczasowego dyrektora.
Sąd doszedł do przekonania, że ratio legis art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a PrOśw i jego wykładnia celowościowa prowadzą
do wniosku, że organ wydając przedmiotowe zarządzenie nie naruszył prawa, gdyż celem omawianego przepisu jest
zapewnienie właściwego funkcjonowania szkoły poprzez wyeliminowanie możliwości niespodziewanego pozostania
szkoły bez osoby kierującej jej działalnością. Z pewnością pozostaje to także w interesie społecznym uczących się
w danej placówce dzieci lub młodzieży i ich rodziców. Dla takiego sprawnego funkcjonowania konieczne jest zarówno



zaangażowanie nauczyciela w pełnioną funkcję, jak i jego dobra współpraca z organem prowadzącym szkołę. Jeśli
z jakichkolwiek przyczyn nie jest spełniony jeden bądź drugi warunek albo – tym bardziej – oba jednocześnie, to
osiągnięcie tego celu i „zmuszanie” dyrektora do odpracowania jeszcze trzech miesięcy, czego sobie nie życzy żadna
ze stron, z pewnością do realizacji tego celu się nie przyczyni.
Natomiast organ wydając zarządzenie uwzględniające wniosek nauczyciela, jednocześnie przyjął na siebie
obowiązek zorganizowania kierowania placówką w krótszym terminie.

Komentarz
Poza dokonaną wykładnią przepisu art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a PrOśw, wskazaną na wstępie, WSA w Gliwicach zwrócił
uwagę na 2 inne istotne dla spraw sądowoadministracyjnych kwestie:
1.   Wady oświadczeń woli, które to oświadczenia są podstawą aktu ze sfery prawa publicznego, mogą badać
     jedynie sądy powszechne;
2.   Ponowne badanie sprawy (ściślej: dokumentu w postaci np. zarządzenia czy uchwały) przez sąd administracyjny
     jest dopuszczalne, o ile z uzasadnienia tego pierwszego orzeczenia nie wynika, że tożsama kwestia (tożsamy
     zarzut względem dokumentu) nie była już badana; jeżeli tak było, to WSA jest dokonaną już wcześniej oceną
     prawną wyrażoną w orzeczeniu jest związany.

Wyrok WSA w Gliwicach z 8.4.2021 r., III SA/Gl 575/20,