Pomoc Prawna Online
Pomoc Prawna Online

Informacja o chorobie pracownika to nie informacja publiczna

Kategoria: Prawo administracyjne

Tematyka: informacja publiczna, choroba pracownika, udostępnienie informacji, Izba Administracji Skarbowej, WSA, orzecznictwo sądowe

Zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej, informacja o chorobie pracowników nie jest uznawana za informację publiczną. W przypadku wniosku o udostępnienie danych o zakażeniach SARS-CoV-2 w Izbie Administracji Skarbowej, organ odmówił udzielenia informacji, argumentując, że dane te dotyczą sfery prywatnej pracowników. Pomimo skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, skarga została oddalona, a organ nie dopuścił się bezczynności.

 

DostInfPubU nie służy do występowania z wnioskiem o udzielenie każdej informacji, bowiem zakres
przedmiotowy DostInfPubU obejmuje dostęp tylko do informacji publicznej, nie jest to natomiast publiczny
dostęp do wszelkich informacji.
Stan faktyczny
T.L. zwrócił się do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (DIAS) o udostępnienie informacji publicznej, w zakresie
wskazania:
1.   Liczby osób będących pracownikami lub funkcjonariuszami IAS, u których stwierdzono zakażenie SARS-CoV-2
     w okresie od 1.8.2020 r. do dnia odpowiedzi na wniosek (dane oddzielnie dla cywili i funkcjonariuszy).
2.   W których jednostkach organizacyjnych świadczyły pracę lub pełniły służbę ww. osoby? Proszę podać nazwy
     tych jednostek organizacyjnych (urzędy skarbowe, urzędy celno-skarbowe, siedziba IAS) oraz liczbę osób,
     u których stwierdzono zakażenie z podziałem na rodzaj jednostek organizacyjnych.
W odpowiedzi na wniosek DIAS poinformował stronę, że dane na temat liczby osób zakażonych, jak również
jednostek, w których te osoby świadczą pracę lub pełnią służbę nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu
art. 1 i art. 6 ustawy z 6.9.2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2176, dalej:
DostInfPubU). W ocenie organu informacja ta dotyczy stanu zdrowia pracowników i sfery prywatnej tych osób.
T.L. wniósł do WSA w Gorzowie Wielkopolskim skargę na bezczynność DIAS w sprawie rozpatrzenia jego wniosku.
W uzasadnieniu skargi T.L. podał, że organ nie udzielił odpowiedzi na złożony wniosek, ani nie wydał decyzji
o odmowie udostępnienia informacji publicznej, natomiast podał informację o którą strona nie wnosiła (poinformował,
które podmioty prowadzą rejestr przypadków zakażeń zachorowań na choroby zakaźne). W ocenie strony skarżącej
stanowisko organu, że wnioskowane informacje nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu przepisów
DostInfPubU jest bezzasadne.
Zdaniem strony wnioskowane informacje stanowią informację publiczną, albowiem świadczą o możliwym stanie
zagrożenia realizacji zadań przez organy administracji publicznej. W ocenie strony skarżącej za takim stanowiskiem
przemawia także oświadczenie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, zgodnie z którym przepisy o ochronie
danych osobowych nie mogą być stawiane jako przeszkoda w realizacji działań w związku z walką z koronawirusem.
Jednocześnie skarżący zaznaczył, że organ w udzielonej odpowiedzi nie wskazał przepisów o ochronie danych
osobowych jako przeszkody w udostępnieniu wnioskowanych informacji i nie wskazał żadnego przepisu, na
podstawie którego odmówił przekazania żądanych informacji.
Stanowisko WSA
WSA po rozpoznaniu sprawy ze skargi T.L. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie
udostępnienia informacji publicznej oddalił skargę.
Sąd wskazał, że zasady i tryb udzielenia informacji publicznej regulują przepisy DostInfPubU. Zgodnie z art. 13 ust. 1
DostInfPubU, udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż
w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Pozostawanie w bezczynności przez podmiot obowiązany do
udostępnienia informacji publicznej w rozumieniu ustawy oznacza niepodjęcie przez ten podmiot, w terminie
wskazanym w wyżej przytoczonym przepisie, stosownych czynności, tj. albo udostępnienia informacji w drodze
czynności materialno-technicznej, albo też wydania decyzji o odmowie jej udzielenia lub decyzji o umorzeniu
postępowania. Wskazać trzeba, że niedopuszczalne jest wydanie decyzji odmownej, gdy żądana informacja nie
jest informacją publiczną w rozumieniu komentowanej ustawy. Jej przepisy nie znajdują bowiem wówczas
zastosowania (por. wyroki NSA: z 11.9.2012 r., I OSK 916/12, 
; z 14.4.2017 r., I OSK 872/15, 
). Jeżeli
zatem wnioskodawca żąda informacji publicznych, które nie mają charakteru informacji publicznych, lub takich
informacji publicznych, w stosunku do których tryb dostępu odbywa się na odrębnych zasadach, organ nie ma
obowiązku wydawania decyzji o odmowie udzielenia informacji, lecz zawiadamia wnoszącego, że żądane dane nie
mieszczą się w pojęciu objętym przedmiotową ustawą lub że jej przepisy nie znajdują zastosowania ze względu na
odmienne tryby dostępu.
W orzecznictwie sądów administracyjnych jednolicie przyjmuje się, iż dla prawidłowego rozpoznania i rozstrzygnięcia
sprawy ze skargi na bezczynność organu w udostępnieniu informacji publicznej niezbędne jest uprzednie



przesądzenie, czy żądana informacja jest w ogóle informacją publiczną, a adresat wniosku należy do kręgu
podmiotów zobowiązanych do udzielenia takiej informacji.
W rozpatrywanej sprawie bezspornym jest, że DIAS jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji
publicznej. Zgodnie bowiem z art. 4 ust. 1 pkt 1 DostInfPubU, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są
władze publiczne. Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 pkt 4 ustawy z 16.11.2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej
(t.j. Dz.U. 2021 r. poz. 422 ze zm., dalej: KASU) dyrektor izby administracji skarbowej jest organem Krajowej
Administracji Skarbowej, który wykonuje zadania publiczne, o których mowa w art. 25 KASU.
Informacją publiczną zgodnie z art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 DostInfPubU w związku z art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP
jest każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne i osoby pełniące funkcje publiczne lub
odnosząca się do władz publicznych, a także wytworzona lub odnosząca się do innych podmiotów wykonujących
funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem
publicznym. Nie oznacza to jednak, że DostInfPubU umożliwia każdemu podmiotowi dostęp do każdej
informacji i każdego dokumentu niezależnie od tego, jakim celom informacja bądź dokument służy.
Podkreślenia wymaga, iż kryteria określające, że żądana informacja ma charakter publiczny zawarto w art. 6
DostInfPubU, statuującym rodzaje informacji, które dotyczą spraw publicznych. Przepis ten jest rozwinięciem art. 1
DostInfPubU łączącego pojęcie „informacja publiczna” z pojęciem „sprawa publiczna”, a zatem przedmiotem
informacji musi być sprawa publiczna związana z funkcjonowaniem Państwa (por. wyrok NSA z 9.7.2019 r., I OSK
2419/17, 
). DostInfPubU nie służy do występowania z wnioskiem o udzielenie każdej informacji,
bowiem zakres przedmiotowy DostInfPubU obejmuje dostęp tylko do informacji publicznej, nie jest to
natomiast publiczny dostęp do wszelkich informacji (por. wyrok WSA w Warszawie z 30.9.2020 r., II SAB/Wa
260/20, 
).
Należy wskazać, że udostępnianiu podlega informacja publiczna, w szczególności o podmiotach, o których mowa
w art. 4 ust. 1 DostInfPubU, w tym o ich organizacji oraz o organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich
kompetencjach (art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b i d DostInfPubU). Zgodnie z dyspozycją art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. a DostInfPubU
informację publiczną stanowi również informacja o zasadach funkcjonowania podmiotów, o których mowa w art. 4
ust. 1 DostInfPubU, w tym m.in. o trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych.
W ocenie Sądu żądane we wniosku informacje nie stanowią informacji publicznej. Informacja o konkretnej
jednostce chorobowej pracowników (funkcjonariuszy) nie wiąże się bowiem z funkcjonowaniem organów
władzy publicznej, nie posiada związku z wykonywaniem zadań publicznych czy z gospodarowaniem
mieniem publicznym. Żądana informacja nie dotyczy funkcjonowania władzy publicznej, nie stanowi działania
i zaniechania w zakresie powierzonych zadań i kompetencji publicznoprawnych. Wnioskowane informacje dotyczą
sfery prywatnej pracowników i ich stanu zdrowia. Zbieranie i przekazywanie danych na temat ilości zachorowań do
organów centralnych nie powoduje, że takie informacje stają się informacjami publicznymi. Organ trafnie zauważył,
że sama liczba chorych nie obrazuje, czy funkcjonowanie organu jest zagrożone. Wynika to z faktu, że część
pracowników pomimo stwierdzonej choroby może pracować zdalnie. Nadto istotne jest to których pracowników
z uwagi na pełnioną funkcję w organie dotyczy choroba.
W orzecznictwie wskazano, że informacja dotycząca absencji pracowników samorządowych pełniących w gminie
funkcje publiczne stanowi informację publiczną (zob. wyrok WSA w Warszawie z 20.7.2016 r., II SAB/Wa 1148/15,
). W rozpoznawanej sprawie mamy do czynienia z inną sytuacją.
Sąd uznał zatem, że organ nie dopuścił się bezczynności i dlatego skarga została oddalona.

Komentarz
Sąd słusznie wskazał, że dostęp do informacji publicznej to nie publiczny dostęp do informacji. Przepisy DostInfPubU
są interpretowane w orzecznictwie w sposób dość kazuistyczny co wynika jednakże z ogólnych definicji pojęć tam
zawartych. W komentowanym orzeczeniu Sąd wskazał, że informacja o konkretnej jednostce chorobowej pracownika
podmiotu publicznego nie jest informacją publiczną. Informacją publiczną będzie natomiast informacja dotycząca
absencji pracowników samorządowych pełniących w gminie funkcje publiczne stanowi informację publiczną.

Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 20.5.2021 r., II SAB/Go 71/21, 








 

Dostęp do informacji publicznej nie obejmuje wszystkich informacji, a jedynie te dotyczące spraw publicznych. W orzecznictwie sądowym potwierdzono, że informacje o absencji pracowników samorządowych stanowią informację publiczną, jednak informacje o chorobach pracowników nie podlegają tej kategorii. Wyrok WSA potwierdził decyzję organu o braku obowiązku udostępnienia żądanych informacji.